7. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/9241 Karar No: 2015/8536 Karar Tarihi: 11.05.2015
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/9241 Esas 2015/8536 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava, davacının işveren tarafından işten çıkarılması sonrasında kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, resmi tatil bayram çalışma ücreti ve fazla mesai ücreti talep etmesiyle açılmıştır. Mahkeme, davacının fazla çalışma ücretini alamadığı için haklı sebeple iş akdini feshettiği gerekçesiyle kıdem tazminatına hak kazandığı sonucuna vararak davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Daire, dosyadaki delillere göre, mahkemenin kararını bozarak tanıkların yeniden dinlenmesi, beyanları arasındaki çelişkilerin giderilmesi ve işyerindeki kayıtların incelenerek fazla mesai alacağının hesaplanmasını gerektiği belirterek çelişkilerin giderilmemesi nedeniyle kararı bozmuştur. Kararda, davacının iş akdi haklı sebeple feshedildiği İş Kanunu 25/2-g ve h maddeleri ile belirtilmiştir.
7. Hukuk Dairesi 2015/9241 E. , 2015/8536 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : Azdavay Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla) Tarihi : 26/12/2014 Numarası : 2012/86-2014/208
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine, 2- Davacı, Temmuz 2006 tarihinden itibaren şoför olarak çalıştığını, 24/05/2012 tarihinde davalı tarafından işten çıkarıldığını ileri sürerek tutarak kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, resmi tatil bayram çalışma ücreti ve fazla mesai ücreti talep etmiştir. Davalı vekili iş akdinin haklı sebeple İş Kanunu 25/2-g ve h maddeleri gereğince feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatının bulunmadığını ve davacının yıllık izinlerini kullandığını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının fazla çalışma ücretini alamadığı için haklı nedenle iş akdini feshettiği gerekçesiyle kıdem tazminatına hak kazandığı belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacının, aynı gün Dairemizce temyiz incelemesi yapılan Mahkemenin 2012/84 ve 2012/85, 2013/50 Esas sayılı dosyalarının davacıları ile aynı nitelikte iş yaptığı anlaşılmaktadır. Mahkemenin bu dosya ile birlikte aynı gün birlikte incelemesi yapılan 2012/84, 2012/50 ve 2012/85 sayılı dosyalarında tanıkların farklı beyanlarıda bulundukları anlaşılmakla o dosyalar getirtilerek, beyanları arasında çelişki giderilmeden ve gerekçesi açıklanmadan tanıkların 2. kez alınan beyanlarına itibar edilip hazırlanan bilirkişi raporuna itibarla fazla mesai alacağın kabulüne karar verilmiş olması bozma nedenidir. Yapılacak iş tanıklar yeniden dinlenerek beyanları ayrıntılı olarak alınıp çelişkiler giderildikten sonra ayrıca gerektiği takdirde işyerinde bulunan kayıtlarda yerinde incelenerek (işyerinin resmi kurum olduğu anlaşıldığından), tüm deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle fazla mesai alacağını hesaplattırıp çıkacak sonuca göre bir karar vermektir. O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, davacıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 11/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.