15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/6219 Karar No: 2020/1013 Karar Tarihi: 28.01.2020
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6219 Esas 2020/1013 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında dolandırıcılık suçu nedeniyle Asliye Ceza Mahkemesi'nde dava açılmıştır. Sanık, TCK'nın 157/1, 62, 52/2-4, 53, 58 maddeleri gereğince mahkum edilmiştir. Ancak, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edilmesine rağmen uzlaşma sağlanamamıştır. Sanığın, birlikte hareket ettiği kişiyle bir aracın noter devrini alıp para vereceklerini söyleyerek para almadıkları anlaşılmıştır. Mahkeme, sanığın suçlu olduğu konusunda karar vermiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir: 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması.
15. Ceza Dairesi 2018/6219 E. , 2020/1013 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nın 157/1, 62, 52/2-4, 53, 58 maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak;uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede; Sanığın,temyiz dışı sanık ... ile birlikte katılana ait aracı almak için tanık ... ile anlaşıp aracın noterden devrini alıp para vereceklerini söyleyip parayı vermeyip bono verip ödemedikleri şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı suçu işlemediğine dair temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 28/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.