Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7367 Esas 2020/1991 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7367
Karar No: 2020/1991
Karar Tarihi: 03.02.2020

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/7367 Esas 2020/1991 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen bir hükümdür. Sanık, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, suç tarihinde cinsel taciz suçu uzlaşma kapsamında değilken, huzur ve sükununu bozma suçu uzlaşmaya tabi hale gelmiştir. Mahkeme kararı, CMK'nın 254. maddesi uyarınca, uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilmeden verilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuştur ve yargılama esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, CMK'nin 253/3. ve 254. maddeleri önemlidir.

18. Ceza Dairesi 2019/7367 E. , 2020/1991 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişilerin huzur ve sükununu bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan cinsel taciz suçu ile uzlaşma kapsamında olan kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ancak sanığın cinsel taciz suçundan beraat etmesi karşısında, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun, CMK"nın 253/3. maddesi uyarınca uzlaşmaya tabi hale geldiği anlaşılmakla, CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemlerinin yerine getirilerek sonucuna göre sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’nin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.