Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/542 Esas 2020/769 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/542
Karar No: 2020/769
Karar Tarihi: 19.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/542 Esas 2020/769 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, işçi alacaklarına ilişkin olarak müvekkil ve davalılar aleyhinde verilen karardan sonra davalıdan rücuen tahsilini talep etmek amacıyla açılmıştır. Mahkeme, davalı yüklenicinin taraflar arasındaki sözleşme konusu iş ile ilgili çalıştıracağı personele ilişkin sorumluluklarının sözleşmenin 23. maddesinde düzenlendiği sonucuna varmış ve davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davacının ticari olması nedeniyle yasal faiz yerine ticari faiz talep etmesi gerektiği yönünde hükme varılmayan karar, hüküm fıkrasının düzeltilmesiyle onanmıştır. Kanun maddeleri olarak 6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun 19. maddesi ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 438/7. maddesi gösterilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2019/542 E. , 2020/769 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, dava dışı... tarafından işçi alacaklarının tahsiline ilişkin olarak müvekkili ve davalılar aleyhinde verilen karar gereğince 12.841,54 TL ödeme yapıldığını, müvekkili ile davalı şirket arasındaki sözleşme hükümlerine göre işçi tazminatları ile ilgili sorumluluğun yüklenici davalıya ait olduğunu ileri sürerek söz konusu ödemenin davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı yüklenicinin taraflar arasındaki sözleşme konusu iş ile ilgili çalıştıracağı personele ilişkin sorumluluklarının sözleşmenin 23. maddesinde düzenlediği, bu maddeye göre işçi-işveren arasındaki ilişkiden doğabilecek sosyal, mali hak, sorumluluk ve yükümlülükler ile cezaların davalı yüklenici şirkete ait olacağının hüküm altına alındığı, davacının davalı alt işverenden rücuen tahsili talebinde haklı olduğu gerekçesiyle bilirkişice yapılan hesaplama sonucu talep edilebilecek miktarın 12.454,02 TL olduğu tespit edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, rücuen alacak davasıdır. Davacı, tacirdir. 6102 Sayılı TTK"nın m.19 uyarınca taraflardan biri için ticari olan iş diğer taraf için de ticaridir. Bu nedenle davacı davalıdan ticari faiz talep edebilir. Mahkemece bu husus gözardı edilerek yasal faize hükmedilmesi doğru görülmeyip, kararın bu nedenle bozulması gerekmiş ise de yapılan bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca hüküm fıkrasının aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile kararın hüküm fıkrasının 1. bendindeki "yasal" kelimesinin çıkarılıp, yerine "ticari" kelimesinin yazılarak kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19.02.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.