MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 17/04/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız eylem nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 17/03/2021 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

K A R A R

Hükmüne uyulan Dairemizin 23/12/2020 tarihli 2020/229 esas ve 2020/4589 karar sayılı ilamında “zararın doğmasına sebep olan fiilin gerek doğmasında gerekse artmasında davacının, davalıyı tahrik edici ifade ve hareketleri ile etkili olduğu, dolayısıyla davalının durumunu ağırlaştırdığı anlaşıldığından TBK’nın 52. maddesi gereğince tazminatın tamamen kaldırılması gerektiği” gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda TBK’nın 52. maddesi gereğince davanın reddine karar verilmiş; hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2)Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10. maddesinde “(1) Manevi tazminat davalarında avukatlık ücreti, hüküm altına alınan miktar üzerinden bu Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına bu Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez. (3) Bu davaların tamamının reddi durumunda avukatlık ücreti, bu Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümüne göre hükmolunur. (4) Manevi tazminat davasının, maddi tazminat veya parayla değerlendirilmesi mümkün diğer taleplerle birlikte açılması durumunda; manevi tazminat açısından avukatlık ücreti ayrı bir kalem olarak hükmedilir.” şeklinde düzenleme bulunmaktadır.
Anılan maddesinin (3) numaralı fıkrasına göre manevi tazminat davalarının tümden reddedilmesi halinde davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedilir. Karar tarihi olan 2021 yılı itibarıyla Asliye Mahkemelerinde takip edilen dava ve işler için maktu vekalet ücreti 4.080,00 TL’dir.
Şu durumda, davacının manevi tazminat istemi tümden reddedildiğine göre davada kendisini vekil aracılığı ile temsil ettiren davalı yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT ile belirlenen maktu vekalet ücretinin altında bir miktara hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen "Geçici madde 3" atfıyla hâlen uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 5. bendinin hükümden tamamen çıkarılmasına, yerine “Davalı kendisini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10/3. maddesi gereğince hesaplanan 4.080,00 TL maktu vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” cümlesinin yazılmasına, davacının tüm, davalının diğer temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddiyle hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 14,90 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 25/10/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.