Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/24765 Esas 2019/19212 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalıya ait su dağıtımı yapılan iş yerinde 01/11/2011-31/05/2014 tarihleri arasında asgari ücretle çalıştığı, iş akdinin işverence haksız feshedildiği, fazla mesai ve genel tatil çalışmasının bulunduğu iddiası ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda ise işçinin ihtirazi kayıt ileri sürmesi beklenemeyeceğinden, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının her türlü delil ile ispatı mümkündür.
Somut olayda; davacı, davalıya ait iş yerinde su dağıtım işinde su dağıtım elamanı ve şoför olarak çalışmış olup haftada 6 gün 08.30-22.00 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücret talebinde bulunmuştur. Davalı, iş yerinde çalışma saatlerinin 09.00-19.00 saatleri arasında olduğunu 19.00"dan sonra sipariş olduğunda kendisinin dağıtıma çıktığını belirtmiştir. Davacı tanıklarından ... “çalışma saatlerinin 08.30-22.00 arasında olduğunu“ beyan etmiştir. Davalı tanıklarından ... “mesai saatlerinin 09.00-09.30 ile 19 arasında ve cumartesi günü 16.00’ya kadar olduğunu”, davalı tanığı ... de “çalışma saatlerinin 09.00-19.00 saatleri arasında haftanın 6 günü olduğunu” beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 08.30-22.00 saatleri arası 1,5 saat ara dinlenme ile haftada 27 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiştir. Ancak işyerindeki işin niteliği ve çalışma şartları göz önünde bulundurulduğunda su dağıtım işinde şoför olarak çalışan bir işçinin akşam 22.00 saatlerine kadar çalışması hayatın olağan akışına uygun düşmemektedir. Bu nedenle dosya kapsamı ve özellikle işin niteliğine göre davacının hafta 6 gün 08.30-20.00 saatleri arasında 1,5 saat ara dinlenme ile çalışma yaptığının kabulüne göre hesaplama yapılarak fazla mesai ücretinin hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 16/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.