Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/12400 Esas 2015/9773 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12400
Karar No: 2015/9773
Karar Tarihi: 09.04.2015

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/12400 Esas 2015/9773 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen tefecilik suçu davasında, sanığın bir kişiye kazanç amacıyla ödünç para verdiği ancak süreklilik şartının gerçekleşmediği için beraat kararı verildi. Ancak kararda CMK'nın 223/2-a-e maddesine yer verilmemesi sebebiyle Hazine vekilinin temyiz itirazları kabul edildi ve mahkemenin kararı bozuldu. Kararda, tefecilik suçunun yalnızca bir kişiye kazanç gayesiyle ödünç para vermek şeklinde tanımlandığı ve süreklilik şartının önemli olmadığı belirtildi. Kararda ayrıca, CMK'nın 210 ve 236/1. maddeleri gereği dosyanın tek görgü tanığı olan şikayetçinin dinlenmesi ve kanıtların bir bütün halinde değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 241. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 210 ve 236/1. maddeleri, CMK'nın 223/2-a-e maddesi ve 232/6. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2014/12400 E. , 2015/9773 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2014/416772
MAHKEMESİ : Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2010
NUMARASI : 2010/482 Esas, 2010/862 Karar
SUÇ : Tefecilik

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde tefecilik suçunun; "Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi..." biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye kazanç gayesiyle ödünç para vermesi yeterli olup, bu işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin öneminin bulunmadığı nazara alındığında, 5271 sayılı CMK"nın 210 ve 236/1. maddeleri gereğince olayın tek görgü tanığı olan şikayetçinin yargılama aşamasında dinlenmesi, Ankara 24. İcra Müdürlüğünün takip dosyasının getirtilmesi ve kanıtların bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik araştırma ile sübut bulmadığı da kabul edilen eylemde süreklilik şartı gerçekleşmediğinden bahisle beraat kararı verilmesi,
Sanığın eylemi sabit görülmeyip unsurları itibariyle de oluşmadığından beraatine karar verilmesine rağmen hükümde CMK"nın 223/2-a-e maddesine yer verilmeyerek aynı Kanunun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.