Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3200 Esas 2019/5077 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3200
Karar No: 2019/5077
Karar Tarihi: 09.04.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/3200 Esas 2019/5077 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Temyiz üzerine yapılan incelemede, suçun sanık tarafından işlendiği ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmıştır. Ancak daha önce sanığın başka bir hırsızlık suçundan aldığı cezanın infazı ile ilgili bir kazanılmış hakkının ihlal edilmesi ve yargılama giderlerinin sanığa yükletilmesi gibi hatalar tespit edilmiştir. Bu nedenle hüküm bozulmuştur ve infazın önceki cezaya göre yapılması kararlaştırılmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 168/1, 62/1 ve 50. maddeleri
- 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesi
- 5320 sayılı Yasa\"nın 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK\"nun 326/son maddesi
- 1412 sayılı CMUK\"nun 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2018/3200 E. , 2019/5077 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Lüleburgaz 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 21.03.2007 tarih ve 2006/594 Esas ve 2007/83 Karar sayılı ilamı ile sanığın hırsızlık suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b, 143, 168/1, 62/1 ve 50. maddeleri gereği sonuç ceza olarak 4.320 YTL adli para cezası ile cezalandırılmasına, karar verildiği, sanık müdafiinin temyiz talebi üzerine hükmün, 6. Ceza Dairesinin 01.04.2013 tarih ve 2013/6666 Karar sayılı bozma ilamı ile bozulması üzerine devam olunan yargılama sonucunda, sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesi gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı sonrasında, yeni kasıtlı suç işlenmesi sebebiyle açıklanan 10.04.2018 tarihli hükümde bu kez 7 ay 6 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği görülmekle, ilk hükmü sadece sanık müdafiinin temyiz edip, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca 7 ay 6 gün hapis cezası yönünden sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek, infazın 4.320 YTL adli para cezası üzerinden yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde fazla ceza tayini suretiyle kazanılmış hak kuralının ihlal edilmesi,
2-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş,sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasına sonuç cezanın belirlendiği bölümden sonra gelmek üzere "21.03.2007 tarihli hükmü sanık müdafiinin temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca infazın 4.320 YTL adli para cezası üzerinden yapılmasına" ve hüküm fıkrasından yargılama giderine ilişkin kısım çıkartılarak yerine" Bozma öncesi yapılan yapılan yargılama giderinin sanıktan alınarak hazineye irat kaydına, bozma sonrası yapılan yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle , diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.