Tebliğname No : 5 - 2014/43826
MAHKEMESİ : Karabük Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/11/2013
NUMARASI : 2013/48 Esas, 2013/205 Karar
SUÇ : Zimmet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozmaya uyularak gereği yerine getirilmekle yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
CMK"nın 225/1. maddesindeki "hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir." şeklindeki düzenleme karşısında, hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemden ibaret olduğu, açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılması, davaya konu edilmeyen bir eylemden dolayı yargılama yapılması ve açılmayan davadan hüküm kurulmasının yasaya aykırı olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 09/10/2007 gün ve 2007/11-44-200 sayılı Kararlarında vurgulandığı gibi, bir olayın açıklanması sırasında başka bir hadiseden söz edilmesinin o hadise hakkında da dava açıldığını göstermeyeceği ve dava konusu yapılan eylemin açıklıkla ve bağımsız olarak gösterilmesi gerektiği, bu kapsamda iddianamelerde sanıkların kooperatifin 2000 yılı gelir ve giderleri arasındaki 32.239 TL farkı mal edindiklerine ilişkin bir anlatım bulunmadığı, bu eylemle ilgili dava açılmadığı anlaşılmakla CMK"nın 225/1. maddesine aykırı biçimde usulen kamu davası açılması sağlanmadan mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kabule göre de;
Sanıkların kasa açığı biçiminde ortaya çıkan zimmete konu miktarı değişik zamanlarda mal edindiğinin sübuta ermediği, lehe değerlendirme ile tek seferde temellük ettiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden TCK"nın 43/1. maddesi uygulanmak suretiyle fazla ceza tayini,
Sanıkların 2000 yılı gelir giderleri arasındaki 32.239 TL farkı mal edinmeleri şeklinde kabul olunan basit zimmet eylemine 765 sayılı TCK"nın 202/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırına göre aynı Yasanın 102/3. maddesinde belirlenen 10 yıllık asli zamanaşımına tabi olduğu, sanıkların son sorgu tarihi olan 14/02/2002 ile hüküm tarihi arasında bu sürenin gerçekleştiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.