MAHKEMESİ : Ankara 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 03/04/2013
NUMARASI : 2012/31-2013/265

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 1995/Ocak-2011/Aralık ayları arasında, B./B. İlçe Emniyet Müdürlüğü"nde kapıcı olarak çalıştığını, binanın alt katının İlçe Emniyet Amirliği ve Karakol, üst katlarının ise yirmi dairelik lojman binası olduğunu, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini, tazminat ve alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık izin, ulusal bayram genel tatil, fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerinin faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının, davalıya ait binada 30.11.1995 - 30.11.2011 tarihleri arasında kapıcı olarak asgari ücretle çalıştığı, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiği, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, fazla çalışma yaptığı, hafta tatillerinde çalıştığı, ulusal bayram genel tatil ücreti ve yıllık izin ücreti alacağı olduğu gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş yerinde kapıcı olarak çalışan davacı işçi ile davalı arasında, işçilik alacaklarına hak kazanılıp kazanılmadığı konularında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Kapıcılık hizmetlerinin diğer işlere göre bir farklılık gösterir. Bu sebeple 4857 sayılı İş Kanununda konut kapıcıları hakkında ayrı düzenlemeler getirilmiş, 110. maddede “Konut kapıcılarının hizmetlerinin kapsam ve niteliği ile çalışma süreleri, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil günleri, yıllık ücretli izin hakları ve kapıcı konutları ile ilgili hususların düzenlenmesinde uygulanacak değişik şekil ve esaslar Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca hazırlanacak bir yönetmelikle düzenlenir.” hükmüne yer verilmiştir.
Konut Kapıcıları Yönetmeliğinin 3. maddesinde kapıcı, ana taşınmazın bakımı, korunması, küçük çaptaki onarımı, ortak yerlerin ve döşemelerin bakımı, temizliği, bağımsız bölümlerde oturanların çarşı işlerinin görülmesi, güvenliklerinin sağlanması, kaloriferin yakılması ve bahçenin düzenlenmesi ve bakımı ve benzeri hizmetleri gören kişi olarak tanımlanmıştır. Aynı maddede, işveren ise konutun maliki ve ortakları olarak açıklanmıştır. Kamu kurumlarına ait lojman iş yerlerinde ana taşınmaz maliki, ilgili kamu kurumudur.
Yönetmelikte iş yeri, kapıcının çalıştığı konut ile bağımsız bölüm, ortak yerler, eklenti ve tesislerin tümü olarak ifade edilmiştir.
Kapıcı ile binanın sahibi ya da kat malikleri kurulu arasında yapılmış olan iş sözleşmesinin tam süreli ya da kısmî süreli olarak yürürlüğe konulması mümkündür. Özellikle bağımsız bölüm sayısının az ve eklentiler ile ortak alanların da yoğun bir iş hacmini gerektirmeyecek durumda olduğu hallerde, kapıcının günlük yedibuçuk saat ve haftalık kırkbeş saat olağan mesaiye göre daha az sürelerle çalıştırılması imkân dahilindedir. Kısmî süreli iş sözleşmesi yazılı olarak yapılmamış ise, iş yerinin özelliği ve işin niteliğine göre çalışma olgusunun ispatlanması mümkündür.
Konut kapıcıları bakımından iş yerinde fazla çalışma yapılıp yapılmadığı konularında iş yerinin bağımsız bölüm sayısı, ortak yerler ile eklentilerin özelliği belirleyici olacaktır.
Dosya içeriğinden, davacının 1995-2011 tarihleri arasında, emniyet binasının üzerinde olan lojmanda kapıcılık yaptığını, çöp topladığını, temizlik yaptığını, siparişleri yerine getirdiğini, ayrıca emniyet binasında temizlik işlerini yaptığını, bir yıl kaloriferlerede baktığını ve benzeri işleri yaptığını ileri sürdüğü, davalının, davacının 1995-2011 yılları arasında sadece lojmanda temizlik ve çöp toplama işi yaptığını, emniyet müdürlüğü içerisinde çalışmadığını iddia ettiği, davacının Sosyal Güvenlik Kurumu kaydının bulunmadığı, mahkemece, davacının 1995-2011 yılları arasında davalıya ait lojman ve emniyet müdürlüğünde tam süreli iş sözleşmesi ile çalıştığının kabul edildigi anlaşılmıştır.
Somut olayda, davalı iş yerinde bekçi olarak çalışan davalı tanığı, emniyet binasındaki temizlik işlerini kendisinin yaptığını beyan etmiştir. Komşu iş yeri tanığı olduklarına dair dosyada belge bulunmayan davacı tanıkları, emniyet binası ile lojmanın üst üste olması sebebiyle davacının emniyet binasının temizlik işlerini de yaptığını tereddüde yer vermeyecek şekilde beyan etmemişlerdir. Bu durumda, davacının, sadece Emniyet Müdürlüğünün üstünde bulunan lojmanda kapıcılık yaptığı, çöpleri günlük topladığı, günde bir defa sipariş aldığı ve haftada bir gün apartman temizliği yaptığı, binanında yirmi dairelik olduğu dikkate alındığında, davacının kısmi süreli iş sözleşmesi ile olarak çalıştığının kabul edilmesi gerektiği ortadadır. Hal böyle olunca, davacının kaloriferleri yaktığı dönem ayrıca tesbit edilerek, davacının yukarıda sayılan işleri, günlük kaç saatte yapabileceği araştırılarak, tüm talepler yönünden ayrı ayrı değerlendirme yapılarak, sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ve eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 24.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.