MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/05/2013
NUMARASI : 2011/36-2013/495

DAVA : Taraflar arasındaki, kıdem tazminatı alacağının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı sebeplerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 23.12.2014 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukat E. T. ile karşı taraf adına Avukat H. K.geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı apartmanda 01.08.1997 yılında kapıcı olarak çalışmaya başladığını, davalı apartman yöneticiliğinin 08.05.2010 tarihinde davacının iş sözleşmesine son verdiğini, davacıya Haziran 2009 - Mayıs 2010 tarihine kadar onbir aylık maaşının hiç ödenmediğini, 01.08.1997 tarihinden Haziran 2009 tarihine kadar ise asgari ücretin altında ücret ödendiğini ileri sürerek, kıdem tazminmatı ile ödenmeyen ücret alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında ücret alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"ndan daha önce yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı İş Kanunu"nda ücret alacaklarıyla ilgili olarak özel bir zamanaşımı süresi öngörülmediği halde, 4857 sayılı Kanun"un 32/8. maddesinde işçi ücretinin beş yıllık özel bir zamanaşımı süresine tabi olduğu açıkça belirtilmiştir. Ancak, bu kanundan önce de tazminat niteliğinde olmayan, ücret niteliği ağır basan işçilik alacaklarının, mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun (BK.) 126/1 maddesi uyarınca beş yıllık zamanaşımına tabi olacağı tartışmasız öğreti ve uygulama tarafından kabul edilmiştir.
Sözleşmeden doğan alacaklarda zamanaşımı alacağın muaccel olduğu tarihten başlar (BK. md. 128). Borçlar Kanunu"nun 101. maddesince, borcun muaccel olması, ifa zamanının gelmiş olmasını ifade eder. Borcun ifası henüz istenemiyorsa muaccel bir borçtan da söz edilemez.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, “maaş alacağının ise iş sözleşmesinin fesih tarihinden itibaren beş yıl içerisinde istenmesi gerekip; dava tarihi ile davacının iş sözleşmesinin feshi tarihi arasında beş yılı aşan bir zamanın mevcut olmaması sebebiyle, davalı işverenin davacının iş bu talebiyle ilgili bulunmuş olduğu zamanaşımı itirazının yerinde olmadığı kanaatine varılmıştır.” denilmiştir. Bu durumda, mahkemece, ücret alacaklarının her birinin muaccel olduğu tarihten itibaren zamanaşımı süresinin işleyeceği dikkate alınmaksızın, yanlış değerlendirme içeren bilirkişi raporuna itibarla, ücret alacaklarının tümünün zamanaşımına uğramadığına karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 1.100,00 TL duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.