Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/13118 Esas 2019/5292 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, 14/07/2014 tarihinde dava dışı Mehmet Demircan yönetimindeki davalıya trafik sigortalı ... plakalı araç ile davacının yönetimindeki ... plakalı aracın çarpışması sonucu meydana gelen trafik kazasında davacının yaralanarak beden gücü kaybına uğradığını belirterek şimdilik 1.000,00 TL maddi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile talebini yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile 50.910,36 TL"nin 05/11/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz oranı üzerinden davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan cismani zarar sebebi ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili dava dilekçesi ile davacı ...’in maluliyete uğradığı iddiasında bulunmuş ve ekinde davacının %10 maluliyete uğradığını tespit eden 08.08.2014 tarihli .... Devlet Hastanesi engelli sağlık kurulu raporunu sunmuştur. Mahkemece, davacının maluliyet oranının belirlenmesi hususunda 10.08.2015 tarihli ...
Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığından Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği (SSK Sağlık İşlemleri Tüzüğü) denilmek suretiyle alınan raporda; davacının meslekte kazanma gücünden kayıp oranının %15 ve kalıcı olduğu, geçici iş göremezlik için öngörülen sürenin 75 gün olduğu kanaati bildirilmiş, mahkemece hükme esas alınmıştır. Kaza tarihi 14.07.2014 itibariyle yürürlükte olan "Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği" hükümleri esas alınması gerekirken yazılış şekli gözetildiğinde tüzük hükümleri veya yönetmelik hükümlerinden hangisinin esas alındığının tespiti mümkün bulunmayan %15 maluliyet bulunduğuna dair raporun hükme dayanak yapılması doğru olmamıştır.
O halde mahkemece, Adli Tıp Kurumundan, mevcut raporlar irdelenerek ve çelişkiler giderilerek "Çalışma Gücü ve Meslekte Kazanma Gücü Kaybı Oranı Tespit İşlemleri Yönetmeliği” hükümlerine göre davacının daimi işgücü kaybının tespiti yönünden rapor alınıp, sonucuna göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.