Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6723 Esas 2020/3249 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6723
Karar No: 2020/3249
Karar Tarihi: 09.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6723 Esas 2020/3249 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın taksirle yaralamadan suçlu bulunmasına karar verdi. Ancak mağdurun şikayetinden vazgeçmesi nedeniyle, sanığın yeniden yargılanması gerekmeksizin davanın düşürülmesine karar verildi. Bu kararın dayanağı, TCK'nın 73/4 ve CMK'nın 223. maddeleridir. TCK'nın 89. maddesi uyarınca taksirle yaralama suçu şikayete tabidir, ancak mağdurun şikayetinden vazgeçtiğinin belirtilmesi, sanığın şikayetten vazgeçmeden haberdar olarak hüküm verildiği anlamına gelir. Kanun maddeleri açıkça belirtildiği için değil, ancak hükümlerin anlaşılmasını kolaylaştırmak için detaylı bir açıklama yapılmadı.

12. Ceza Dairesi 2019/6723 E. , 2020/3249 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, vekaletnamesinde açıkça şikayetten vazgeçmek husunda yetkisi bulunan ve kazada yaralanan mağdur ... vekilinin hükümden sonra temyiz aşamasında, 11.05.2016 tarihli yazılı beyanı ile müvekkili adına şikayetten vazgeçtiklerini beyan ettiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 02.06.2019 tarihli tebliğnamede mağdur tarafın şikayetinden vazgeçtiğinin belirtildiği ve tebliğnamenin sanığa usulüne uygun tebliğ edildiği, dolayısıyla sanığın şikayetten vazgeçmeden haberdar olduğunun kabulü gerektiği, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 09.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.