MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda; davanın kabulüne yönelik olarak verilen hüküm, davalı vekili tarafından duruşma istemli olarak temyiz edilmekle; duruşma günü olarak belirlenen 12/02/2019 tarihinde davalı vekili Av. ...geldi. Başka gelen olmadı. Açık duruşmaya başlandı ve hazır bulunan vekilin sözlü açıklamaları dinlenildikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için saat 14.00"e bırakılması uygun görüldüğünden, belli saatte dosyadaki bütün kağıtlar okunarak, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, boşanma dosyasındanayrılan iş bu davada; davalının 08/07/2011 tarihinde kendisini evden kovması nedeniyle kıyafetlerini dahi alamadan çocuğu ile birlikte evden ayrılmak zorunda kaldığını ileri sürerek; ziynet eşyalarının iadesini talep etmiş; 29/11/2011 tarihli (ve davanın ayrılmasından sonra verdiği 14/06/2013 tarihli) dilekçesiyle; 25 adet 10 gram ağırlığında altın bilezik, 6 adet üç burmalı bilezik, 5 adet ata beşli cinsi altın takı, 3 adet cumhuriyet altını, 150 adet çeyrek cumhuriyet altını, 1 adet 40 gram altın set, müşterek çocuğa takılan 25 adet çeyrek altın, 3 adet çocuk künyesi ve 7 adet nazarlıklı altından ibaret olan ziynet eşyalarının aynen iadesini, mümkün olmaması halinde ise bedellerinin tahsilini talep etmiştir.
Davalı; evi kendi isteği ile terk eden davacıya ait 30 adet çeyrek altın, 4 adet 22 ayar üçlü burma bilezik, 1 adet 22 ayar burma bilezik, 1 adet Goldaş marka 5 gr saf altın, 1 adet beşli cumhuriyet altını, 6 adet hediyelik bilezik ve 1 adet kelepçe bileziğin kendisinde olduğunu, bu ziynetleri davacıya iade etmeye hazır bulunduğunu, bunlardan başka davacının ziynet eşyasının bulunmadığını savunmuştur.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile davalı tarafından bildirilen altınların davacıya iadesine dair verilen hüküm, davacı tarafın temyizi üzerine Dairemizin 26/03/2015 tarihli ve 2015/3234 Esas 5061 Karar sayılı ilamıyla; taraflar arasında görülen boşanma davasının yargılaması sırasında davacının ziynetlere ilişkin talebiyle ilgili mahkemece bir araştırma yapılmadığı, bu taleple ilgili araştırmanın boşanma davasının yargılamasını uzatacağı gerekçesiyle ayrılma kararı verildiği göz önünde bulundurularak; ayrılma gerekçesine uygun olacak şekilde, boşanma davasında dinlenen tanıkların duruşmaya davet edilerek ziynetlere yönelik olarak yeniden dinlenmeleri ve hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuştur.
Bozma ilamına uyan mahkemece; dinlenen tanıkların ziynetlerin sayılarını tam olarak bildirmelerinin hayatın olağan akışına uygun olmadığı, ziynetlerin davalıda kaldığı, davalının evden ayrıldıktan sonra eşyalarını almaya gelen davacıya ziynetleri vermek istediği, ancak davacının ziynetlerin eksik olduğu gerekçesiyle aynen iadeyi kabul etmediği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davanın kısmen kabulüne karar verilmesine rağmen kararda davanın kabulüne ifadesinin yazılmış olmasının mahallinde düzeltilebilir maddi hata olduğunun anlaşılmasına göre, davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Davacı, yargılama sırasında verdiği 08/07/2011 ve 14/06/2013 tarihli dilekçeleriyle davalıda kaldığını ileri sürdüğü ziynetlerinin gram, ayar ve niteliklerini bildirmiş; davalı ise, davacının bildirdiği ziynetlerin sadece bir bölümünün alındığını savunmuştur.
Buna göre, davacı; TMK’nun 6. maddesi hükmü uyarınca; iadesini talep ettiği ziynetlerin (davalı tarafından kabul edilenler dışındakilerin) varlığını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda; bozma sonrasında aldırılan bilirkişi raporu ile iadesi talep edilen ziynetlerin sadece bir bölümünün delil olarak sunulan düğün fotoğraflarında yer aldığı belirlenmiştir.
Bu belirlemeden sonra davacı; düğün fotoğraflarında yer almayan ziynetlerin, düğünden sonra ziyarete gelen misafirler tarafından takıldığını ileri sürmüştür. Ne var ki; davacı, bu iddiasını sunmuş olduğu diğer deliller ile ispat edememiştir.
Hal böyle olunca, mahkemece; davacı tarafça varlığı ispat edilemeyen 2 adet ata beşli, 1 adet cumhuriyet altını, 38 adet çeyrek altın, 14 adet bilezik ve 2 adet üçlü burma bilezik yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile bu ziynetler yönünden davanın kabullüne karar verilmiş olması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bendde açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bendde açıklanan nedenlerle hükmün HUMK"nun 428. maddesi gereğince davalı taraf yararına BOZULMASINA, 2.037 TL Yargıtay duruşması vekalet ücretinin davacı taraftan alınıp davalı tarafa verilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.