........

Davacı Kurum, iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 Sayılı Yasanın 26/2. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozmaya uyularak yazılı biçimde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı ... şirketi avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Hâkimin son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim ettiği karar, esas karar olup, sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir.
Kısa kararda “11.824,44 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin yazılı biçimde tahsiline,” şeklinde hüküm tesis edilmesine rağmen, gerekçeli kararın hüküm fıkrasında; “14.780,55 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin yazılı biçimde tahsiline,” şeklinde hüküm kurulması nedeniyle, geçici iş göremezlik ödeneği yönünden, son oturumda tefhim edilen kısa kararın, gerekçeli karara aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır. Öte yandan, konuyla ilgili 10.04.1992 günlü ve 991/7 Esas, 1992/4 Karar Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bu aykırılığın giderilmesi suretiyle gerçeğe ve hukuka uygun bir karar verilmesi gereği açıktır. Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde; hükmü temyiz eden davalı ... şirketi avukatının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılardan.... iadesine, 19.02.2013 gününde oy birliğiyle karar verildi.

....