Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12579 Esas 2019/8331 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Olay günü sanık ile mağdur arasında tartışma çıktığı ve tarafların beyanlarına göre ilk olarak kimin başlattığı belirlenmeyen kavgada alınan doktor raporlarına göre sanık ve mağdurun karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıkları anlaşıldığından; sanığın üzerine atılı suçun sübuta erdiği ve meşru müdafaa hükümlerinin uygulanma koşulları oluşmaması nedeni ile karar yerinde tartışılmamasında, sanık hakkında ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belli olmaması nedeni ile TCK"nin 29. maddesi gereği asgari oranda indirim yapılmasında ve lehe hüküm talebi olmayan sanık hakkında TCK"nin 62. maddesinin uygulanmamasında mahkemenin usul ve uygulamasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bu yöndeki bozma görüşlerine iştirak edilmemiştir.
Yerine görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.05.2012 tarih, 2012/45 Esas ve 2012/237 Karar sayılı ilamı ile kasten yaralama suçundan hükmedilen "4 yıl 2 ay hapis" cezasının, yargılamaya konu suç tarihinden sonra 14.10.2014 tarihinde kesinleştiği, bu haliyle tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas başkaca sabıkası da bulunmadığından hakkında TCK"nin 58. maddesi hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.