Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/8579 Esas 2015/8521 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/8579
Karar No: 2015/8521
Karar Tarihi: 11.05.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/8579 Esas 2015/8521 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işverenin davacının iş akdini haksız nedenle feshettiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacı haftalık en az iki kez çalıştığını iddia etmiştir, fakat bu iddiası dosya kapsamı itibariyle ispat edilememiştir. Davacının iki hafta sonu çalıştığını beyan etmesine rağmen, her hafta sonu çalıştığından bahisle bilirkişi tarafından tahakkuk bulunan aylar dışlanarak ayda 4 pazar günü çalıştığının kabulü ile hafta tatili ücreti hesaplanmış ve mahkemece hatalı bilirkişi raporu hükme alınarak karar verilmiştir. İş Kanunu'nun 25/II. maddesi gereği iş akdinin haklı nedenle feshedilmesi gerektiğini savunan davalı vekili, tüm alacakların ödendiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir. Ancak mahkemece, davalının savunmaları dikkate alınmadan karar verilmiştir. Karar, Yargıtayca da benimsenmiş ve temyiz edilen hüküm BOZULMUŞTUR.
Kanun maddeleri: İş Kanunu’nun 25/II. maddesi.
7. Hukuk Dairesi         2015/8579 E.  ,  2015/8521 K.

    "İçtihat Metni"

    İş Mahkemesi
    Dava Türü : Alacak

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
    1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
    2- Davacı, 01/02/2011 tarihinde davalı işyerinde boru imalatı işinde iş akdinin davalı işverence haksız ve tek taraflı olarak feshedildiği 11/12/2012 tarihine kadar kesintisiz ve devamlı surette çalıştığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, hafta sonu çalışma ücreti, yıllık ücretli izin alacağı, yol gideri, prim ve ikramiye alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
    Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının bazı işçilerle birlikte hiçbir gerekçe göstermeden işyerini terk ettiğini, İş Kanunu 25/II. maddesi gereğince iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, tüm alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davalı işverenin davacının iş akdini haksız nedenle feshettiği, gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Somut olayda davacı dava dilekçesi ile pazar günleri ihtiyaç üzerine ayda en az iki kez çalıştığını iddia etmiştir. Davacının hangi tarihlerde ihtiyaç üzerine pazar günleri çalıştığı dosya kapsamı itibariyle davacı tarafından ispat edilememiştir. Davacı vekili dahi dava dilekçesinde davacının iki hafta sonu çalıştığını beyan etmişken her hafta sonu çalıştığından bahisle bilirkişi tarafından tahakkuk bulunan aylar dışlanmak suretiyle ayda 4 pazar günü çalıştığının kabulü ile hafta tatili ücretinin hesaplanmış olması ve mahkemece hatalı bilirkişi raporunun hükme alınmak suretiyle karar verilmiş olması bozma nedenidir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 11/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.