Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/25830 Esas 2017/1609 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Velayetin Düzenlenmesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Gerekçeli karar ve davacının temyiz dilekçesi, davalıya Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmiştir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır (Tebligat Kanunu m.10/2). Adres kayıt sisteminde adresin bilinen en son adres olarak kabul edilebilmesi ve bu adrese Tebligat Kanununun 21/2. maddesi uyarınca tebligat yapılabilmesi için bilinen en son adrese tebligat yapılamamış olması veya bu adresin tebliğe elverişli olmaması gerekir. Bilinen en son adresin tebliğe elverişli olmadığı anlaşılmadan veya bu adreste tebligat yapılamadığı görülmeden doğrudan memis adresinde tebligatın yapılması; yapılan tebligatı usulsüz kılar. Bu nedenle mahkemenin gerekçeli kararı ile davacının temyiz dilekçesinin davalıya usulüne uygun olarak tebliğ edilmek, temyiz ve cevap süresi de beklenildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalli mahkemesine İADESİNE oybirliğiyle karar verildi. 16.02.2017 (Prş.)