Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11743 Esas 2021/12000 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/11743
Karar No: 2021/12000
Karar Tarihi: 07.10.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/11743 Esas 2021/12000 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın \"6831 sayılı Orman Kanunu\"na muhalefet suçundan 4 yıl 8 ay hapis cezası aldığına dair Üsküdar 1. Sulh Ceza Mahkemesinin kararı, Yüksek Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulma istemiyle Yargıtay'a gönderildi. Yargıtay, suça konu taşınmazın muhafaza ormanı olup olmadığı hususunun kesin olarak tespit edilmeden sanığın mahkumiyetine karar verilmesini eksik kovuşturma olarak değerlendirerek, mahkeme kararını bozdu. Suçun kanuni dayanağı ise \"Orman Kanunu\"nun 93/2 maddesi ile \"Türk Ceza Kanunu\"nun 81/2 ve 111. maddeleri olarak belirtildi.

7. Ceza Dairesi 2021/11743 E. , 2021/12000 K.

"İçtihat Metni"

6831 sayılı Orman Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."ın, anılan Kanun"un 93/2, 111 ve 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 81/2. maddesi uyarınca 4 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair (Kapatılan)Üsküdar 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/12/1999 tarihli ve 1998/436 esas, 1999/2117 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 19/06/2020 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 25/06/2020 tarihli ve KYB. 2020-54109 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanık tarafından kullanılan suça konu taşınmazın kesinleşmiş orman kadastrosu içinde muhafaza işletme sınıfında yer aldığından bahisle atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmiş ise de, mahkumiyet kararı hakkında yapılan uyarlama yargılaması sonrasında alınan ve dosyada mevcut bulunan İstanbul Orman Bölge Müdürlüğü, Kanlıca Orman İşletme Müdürlüğü"nün 07/03/2014 tarihli yazısından, suça konu taşınmazın da bulunduğu alanın 1955 tarihli düzenlemelerle muhafaza ormanı olarak ilan edildiği, ancak 1980 yılında bu taşınmazın muhafaza ormanı dışına çıkarıldığı açıkça anlaşılmakla,suça konu yerin suç tarihinde muhafaza ormanı olup olmadığı hususu kesin olarak tespit edildikten sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarnamesi içeriğindeki hususlar yerinde görüldüğünden, (Kapatılan) Üsküdar 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09.12.1999 tarihli, 1998/436 Esas – 1999/2117 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nun 309/4-b maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, 07.10.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.