MAHKEMESİ : ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 14. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 26/04/2017 tarih ve 2015/864 E- 2017/326 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 06/06/2018 tarih ve 2018/4 E- 2018/677 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, duruşma için belirlenen 11.02.2020 günü hazır bulunan davacı vekili Av. ... ile davalı vekili Av. ... dinlenildikten sonra duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, dava dışı Üniversitem Medikal firmasının müvekkiline gönderdiği emtianın davalı tarafından taşınması esnasında yangın sonucu zayi olduğunu ileri sürerek 200.000.- TL"nin ve ihtarname masrafı 338,40 TL"nin reeskont faizi ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taşınan emtianın içeriğinin bildirilmediğini, sigorta dosyasında davacının mal bedelinin 70.000.- TL+KDV olarak belirtildiğini, ancak gerçek zararın istenebileceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, hasarın taşıma esnasında meydana geldiği sabit olduğundan davalı taşıyıcının sorumluluğunun bulunduğu, taşımanın yapıldığı aracın sol ön lastiğinin bilinmeyen bir sebeple alev aldığı, yangının kasaya sirayeti ile malzemelerin yandığı, davalı taşıyıcının zarara kasten veya pervasızca bir davranışla ve böyle bir zararın meydana gelmesi ihtimali bilinciyle işlediği bir fiil ya da ihmalinin davacı tarafça ispatlanamadığı, davalının sorumluluk sınırlamasından yararlanacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 962,26 TL"nin 16.08.2014 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Davacı vekili, istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,takdir olunan 2.540,00 TL duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 18,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 11/02/2020 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.