Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3767 Esas 2019/11027 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3767
Karar No: 2019/11027
Karar Tarihi: 20.06.2019

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3767 Esas 2019/11027 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, bir kişiye tehdit ve hakaret suçlarından dolayı mahkum edildi. Sanık, hakaret suçu ile ilgili kararı temyiz etmediği için bu karar kesinleşti. Ancak tehdit suçu ile ilgili yapılan mahkumiyet kararı, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253/1 maddesi uyarınca uzlaştırma kapsamına alınması sebebiyle yeniden değerlendirildi ve mahkeme kararı bozdu. Hakaret ve tehdit suçu ile ilgili kararlar ise geçerli kabul edildi ve temyiz isteği reddedildi. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: TCK'nın 106. maddesi - tehdit suçu, TCK'nın 123/1. maddesi - hakaret suçu, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi - temyiz reddi, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi - hükümlerin temyiz edilemez hale gelmesi, CMK'nın 253/1 maddesi - uzlaştırma kapsamına alınan suçların yeniden değerlendirilmesi ve CMK'nın 254. maddesi - hükümlerin bozulması.

18. Ceza Dairesi 2019/3767 E. , 2019/11027 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A) Sanık hakkında, katılan ..."a yönelik hakaret suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ..."ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B) Sanık hakkındaki diğer suçlardan kurulan mahkumiyet kararına yönelik temyize gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanık hakkında katılan ... yönelik tehdit suçundan kurulan hükmün temyizinde;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1 madde hükmü uyarınca, sanığa atılı TCK nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmekle, tebliğnameye aykırı olarak başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKMÜN BOZULMASINA,
2) Sanık hakkında katılan ..."ya yönelik hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde;
Sanığa yükletilen hakaret ve tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Tehdit suçundan temel cezanın belirlenmesine ilişkin hüküm fıkrasında uygulanan kanun maddesi “106/1-1.cümle” yerine, “123/1” olarak yazılmış ise de, sonuca etkili olmadığından mahallinde düzeltilebilir maddi hata niteliğinde olup bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 20/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.