MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre tebliğin usulüne uygun olarak yapılabilmesi için daha önce aynı adrese kanunun gösterdiği usullere göre geçerli bir tebligatın yapılmış olması gerekir. Sanığın mahkemeye bildirdiği adrese daha önce yapılmış usulüne uygun tebligat bulunmadığından 35. maddeye göre yapılan tebligatın usulsüz olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın, 15/08/2013 tarihli temyiz isteminin, öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek ve temyiz isteminin reddine dair 19.08.2013 tarihli ek kararı kaldırılarak yapılan incelemesinde;
Dosyada bulunan 22.04.2009 tarihli tutanağa göre suçun saat 04:20 sıralarında gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143/1. ve 116/4. maddelerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; mala zarar verme suçunun uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesi yerine aynı Kanun"un 116/2. maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 09.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.