Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1915 Esas 2019/11022 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1915
Karar No: 2019/11022
Karar Tarihi: 20.06.2019

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/1915 Esas 2019/11022 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hakaret ve tehdit suçlarından mahkum olan sanığın temyiz başvurusunu inceledi. Uzlaşma kapsamında olmayan tehdit suçu ile uzlaşma kapsamında olan hakaret suçlarının birlikte işlendiği belirtilerek, uzlaştırma işlemi yapılmadan hüküm kurulmasının hukuka aykırı olduğu vurgulandı. TCK'nın 106/1. maddesindeki tehdit suçu ile ilgili uzlaşma kapsamına ilişkin bir değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Kararın kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nın 106/1. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2019/1915 E. , 2019/11022 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan TCK"nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit suçu ile uzlaşma kapsamında olan hakaret suçlarının birlikte işlenmesi nedeniyle CMK’nın 253. maddesinin uygulanamayacağı, yargılama sırasında suç vasfı değiştiğinden bahisle uzlaşma kapsamında olan TCK"nın 106/1. maddesinin 2. cümlesinde düzenlenen tehdit suçundan hüküm kurulmuş olması karşısında, hakaret ve tehdit suçları yönünden uzlaştırma işlemi yapılması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 20/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.