Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/19849 Esas 2017/845 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi




Davacı, sigorta başlangıç tarihinin 01.04.2003 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, feragat nedeniyle reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R
Dava, 3201 sayılı yasaya göre, sigorta başlangıcının 01.04.2003 olarak tespiti istemine ilişkindir
Davacı vekili davadan feragat etmiştir.
Mahkemece; davadan feragat nedeni ile davanın reddine karar verilmiş ve 1.500,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş, davacı aleyhine vekalet ücretine hüküm tesis edilmiştir, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
HMK m. 312 ye göre, feragat beyanında bulunan taraf davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemeye mahkum edilir. AAÜT 6. maddeside aynı doğrultudadır. Ancak, 6552 SK ile 3201 sayılı Kanun"un davalardan vazgeçenlerin işlemleri başlıklı geçici 8. maddesinde "1 inci madde ile 5 inci maddenin beşinci fıkrasında bu maddeyi ihdas eden Kanunla yapılan değişiklikler, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce Kurum aleyhine, bu Kanunun bu maddenin yürürlük tarihinden önceki 1 inci maddesi ile 5 inci maddesinin beşinci fıkrası uyarınca açılmış ve henüz sonuçlanmamış davalardan feragat edenler hakkında da uygulanır. Davadan feragat edilmesi hâlinde davacı aleyhine yargılama giderlerine hükmedilmez." denilmektedir.
Geçici 8. madde hükmü, söz konusu genel kurala özel kanunla getirilen bir istisnasıdır. Bu durumda feragat eden davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilemeyeceği çok açıktır. Feragat nedeniyle reddedilen somut davada, davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmemekle yetinilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davalı Kurum lehine vekalet ücretine hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden, HMK’nın 370/2 maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.




SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın (4) nolu hüküm fıkrasının silinerek hükümden çıkartılmasına ve kararın düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine
09.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.