Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2592 Esas 2019/11115 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2592
Karar No: 2019/11115
Karar Tarihi: 25.06.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/2592 Esas 2019/11115 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların hırsızlık suçuna ilişkin temyiz istemlerini reddetti çünkü sanıkların herhangi bir sebep belirtmedikleri anlaşıldı. İşyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum olan sanıkların ise temyiz istemleri, verilen cezaların miktarı ve türü gözetilerek esastan reddedildi. Çünkü beş yıl veya daha az hapis ile adli para cezalarına ilişkin temyiz başvuruları reddediliyor. Mahkeme kararında, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca bu karara karşı yapılan temyiz itirazı reddedildi. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 294. ve 298. maddeleri, 286/2-a maddesi.

13. Ceza Dairesi 2019/2592 E. , 2019/11115 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 294. maddesinde düzenlenen, ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır."" şeklindeki düzenlemede gözetilerek sanıkların temyiz dilekçesinde herhangi bir sebep göstermediğinin anlaşılması karşısında; sanıklar ... ve ..."ın temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde:
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizleri mümkün olmadığından, Bölge Adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 19.03.2019 tarihli, 2019/286 Esas 2019/257 Karar karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz istemlerinin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 25.06.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.