Esas No: 2020/1162
Karar No: 2022/8183
Karar Tarihi: 23.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1162 Esas 2022/8183 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin hakaret, yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyetine karar verdiğini belirtiyor. Hakaret ve yaralama suçlarına verilen cezaların temyiz edilemeyeceği tespit edilirken, tehdit suçu ile ilgili olarak kararın önemli olduğu vurgulanıyor. 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi kapsamında yapılan değişikliklerle tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı belirtiliyor. Ancak uzlaşmanın gerçekleşmemesi durumunda, 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değiştirilen CMK'nın 251. maddesi ve basit yargılama usulü hakkında Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği tespit ediliyor. Bu nedenle, temyiz isteği uygun bulunarak, hükmün bozulmasına ve dosyanın yeniden değerlendirilmesi için hakimliğe gönderilmesine karar veriliyor.
5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi: Hakaret ve yaralama suçlarına verilen cezaların temyiz edilemez olduğunu belirten kanun ve madde.
6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, CMK’nın 253/1. madde ve 35. maddesi, CMK’nın 254. maddesi: Uzlaştırma kapsamında tehdit suçunun değerlendirilmesi ve hukuki durumun yeniden değerlendirilmesiyle ilgili kanun
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Hakaret ve yaralama suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hakaret ve yaralama eylemlerine ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliklerine göre, verildikleri tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilmez olduğu anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ... ve müdafisi ile katılan ... vekilinin TEMYİZ İSTEMLERİNİN REDDİNE,
B- Tehdit suçundan kurulan hükmün temyizine gelince,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253/1. madde hükmü uyarınca, sanığa atılı TCK’nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması karşısında; anılan Kanunun 35. maddesiyle değişik CMK’nın 254. maddesi gereğince sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2- Uzlaşmanın sağlanamaması durumunda ise, 17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile değişik CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK'ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan "hükme bağlanmış" ibaresinin, Anayasa Mahkemesi’nin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 Esas, 2021/4 sayılı kararıyla “basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar verilmesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK’nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa’nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK’nın 7 ve CMK’nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ... ve müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
