Esas No: 2022/7764
Karar No: 2022/8501
Karar Tarihi: 29.06.2022
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/7764 Esas 2022/8501 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın harçtan muaf olduğu gözetilmediği için davalı Bakanlık aleyhine harca hükmedildiği gerekçesiyle Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen alacak davasına ilişkin karar temyiz edilmiştir. Yargıtay, hüküm fıkrasındaki bu yanlışlığın bozma sebebi olduğunu belirtmiştir. Ancak bu durumun yeniden yargılamayı gerektirmediğine karar verilmiştir. Hüküm fıkrasının düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Kararda, dava türü olarak alacak belirtilmiştir. Davada davalı Bakanlık aleyhine harca hükmedildiği belirtilmiştir. Mahkemenin hüküm fıkrasının (9) uncu bendi gereği davalı Bakanlık'ın harca katılması hatalı bulunmuştur. Bu hatalı hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kararda, 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13 üncü maddesinin (j) bendine göre, davalı Aile çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı'nın harçtan muaf olduğu belirtilmiştir. Yine, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3 üncü maddesi uyarınca uygulanmaya devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438 inci maddesinin yedinci fıkrasına vurgu yapılmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan Aile Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
1.Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve imkân bulunmamasına göre davalı Bakanlık vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Mahkemece, davalı Aile çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13 üncü maddesinin (j) bendi gereğince harçtan muaf olduğu gözetilmeden hüküm fıkrasının (9) uncu bendinde, davalı Bakanlık aleyhine harca hükmedilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
Ve var ki bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3 üncü maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438 inci maddesinin yedinci fıkrası uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç
Temyiz olunan Mahkeme kararının hüküm kısmının (9) uncu bendinde yer alan;
"9-) Davacı tarafça yapılan başvurma harcı 24,30 TL, posta ve tebligat giderleri 698,30 TL, bilirkişi ücreti 300,00 TL olmak üzere toplam 1.072,60 yargılama giderinin 943,55 TL'sinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, bakiye yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına," ibaresinin hükümden tamamen çıkartılarak yerine;
" 9-) Davacı tarafça yapılan başvurma harcı 24,30 TL, posta ve tebligat giderleri 698,30 TL, bilirkişi ücreti 300,00 TL olmak üzere toplam 1.072,60 yargılama giderinden 943,55 TL'sinin (davalı Bakanlık 492 sayılı Harçlar Kanunu gereği harçtan muaf olduğundan 922,18 TL'sinden sorumlu olmak kaydı ile) davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine, bakiye yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, " rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
