Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/796 Esas 2016/1078 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/796
Karar No: 2016/1078
Karar Tarihi: 17.02.2016

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/796 Esas 2016/1078 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketle davacı tasfiye halinde olan şirket arasındaki dava sonucunda, asliye ticaret mahkemesi verdiği hüküm Yargıtayca incelenmiştir. Davacı şirket, Yargıtay kararının tavzihini talep ederek mahkemeye başvurmuştur. Mahkeme, Yargıtay kararının gayrıvazıh olmadığını ve hisselerinin fon tarafından üstlenilmemesi halinde davacının 5411 sayılı Kanun'un 140/2. maddesindeki muafiyetten yararlanamayacağını belirtmiştir.
Detaylı olarak, 4389 sayılı Kanun'un 14/5-c maddesi uyarınca hisselerinin kısmen veya tamamen fona intikal eden bankaların fon tarafından borçlarının üstlenilmesi halinde harçtan muafiyet söz konusu olmakla birlikte, hisseleri fona devreden bankaların borçlarının kendiliğinden üstlenilmesine ilişkin bir hüküm olmadığı belirtilmiştir.

15. Hukuk Dairesi 2016/796 E. , 2016/1078 K.

"İçtihat Metni"

Davacı Tasfiye Halinde ...A.Ş. ile davalı ...Ş. arasındaki davadan dolayı...Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 04/03/2013 gün ve 2010/462-2013/33 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Davacı 05.01.2016 tarihli dilekçe ile Dairemizin 26.03.2015 gün 2014/6251 Esas ve 2015/1532 Karar sayılı ilâmının tavzihini talep etmiş olmakla dosya yeniden incelenmiştir.
Tavzihi istenilen Dairemiz kararının müphem ve gayrıvazıh olmadığı veya mütenakız fıkraları ihtiva etmediği, 4389 sayılı Kanun"un 14/5-c maddesi uyarınca hisselerinin kısmen veya tamamen fona intikal eden bankaların fon tarafından borçlarının üstlenilmesi halinde harçtan muafiyet söz konusu olup, hisseleri fona devreden bankaların borçlarının kendiliğinden üstlenilmesine ilişkin bir hüküm olmadığı gibi davacı bankanın tasfiyesinin fon tarafından yürütülmemesi karşısında 5411 sayılı Kanun"un 140/2. maddesindeki muafiyetten yararlanması da söz konusu olmayacağı anlaşıldığından davacının yerinde görülmeyen tavzih isteminin REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 17.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.