Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/28619 Esas 2022/8313 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, 6136 sayılı Kanuna'a muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanık ... hakkında ...Sulh Ceza Mahkemesi’nin .... karar sayılı ... tarihli kararında tehdit suçundan hükmolunan cezanın tekerrüre esas alındığı, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik CMK'nın 253. maddesi uyarınca, TCK’nın 106. maddenin 1. fıkrasının 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçu uzlaştırma kapsamına alınmış ise de, bahse konu kararda sanık hakkında aynı mağdura karşı işlenmiş ve uzlaştırma kapsamına girmeyen TCK’nın 86/2, 86/3-e maddelerinde düzenlenen kasten yaralama suçundan mahkumiyetine hükmolunduğu, bu haliyle tekerrüre esas alınan tehdit suçunun CMK’nın 253/3. fıkrasının ikinci cümlesi dikkate alındığında uzlaştırma kapsamında bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamedeki sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesine dair düşüncesine katılınmayarak, yapılan incelemede;
Sanık ...’a yükletilen tehdit ve sanık ...’a yükletilen tehdit ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu ögelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanun'a aykırılık suçundan kurulan hükümde; 6136 sayılı Kanun'un 13/1. maddesinde adli para cezasının alt sınırı 30 gün olduğu halde 25 gün adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayin edilmiş ise de; aleyhe temyiz olmadığından bozma yapılamayacağı,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
a) Sanık ... hakkında tehdit ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan hükümlerde tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, suç tarihinden sonra kesinleşmiş olması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
b) Sanık ... hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken CMK'nın 232/6.maddesine aykırı olarak uygulama maddesinin gösterilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ...’ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye kısmen uygun olarak, “sanık ... hakkında tehdit ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından kurulan hükümlerden tekerrür uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılması” ve “sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün 11 numaralı paragrafında yer alan “tarihli ilamından dolayı” ibaresinden sonra gelmek üzere “mükerrir olduğu anlaşıldığından, cezasında TCK’nın 58. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.