Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20350 Esas 2019/19121 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/20350
Karar No: 2019/19121
Karar Tarihi: 16.10.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/20350 Esas 2019/19121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı işyerinde uzun süredir çalışan davacı, ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini feshederek ödenmeyen kıdem tazminatı ile işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı, davacının devamsızlık yapması sebebiyle haklı sebeple iş sözleşmesinin sona erdirildiği gerekçesiyle davanın reddini savunmuştur. Mahkeme davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği gerekçesiyle talebin kısmen kabul edilmesine karar vermiştir. Ancak davacının kıdem tazminatı hesabında işyerinde geçen hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunduğu için karar temyiz edilmiştir. Yargıtay ise davacının hizmet süresinin tamamının dikkate alınmadığı ve yapılan hesaplamaların hatalı olduğu gerekçesiyle kararı bozmuştur. Kararda, işçinin kıdem tazminatı ve yıllık izin ücretine ilişkin haklarına yer verilmiştir. Kanun maddelerine ilişkin detaylı bir açıklama yapılmamıştır.

22. Hukuk Dairesi 2016/20350 E. , 2019/19121 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı işyerinde kesintisiz çalıştığını, ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini beyan ederek ödenmeyen kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının kesintili çalıştığını, devamsızlık yapması nedeniyle haklı sebeple iş sözleşmesinin sona erdirildiğini beyan ederek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacının iş sözleşmesini ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı sebeple feshettiği değerlendirilerek kıdem tazminatı ile diğer taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının kıdem tazminatı hesabında davalı işyerinde geçen hizmet süresi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı 02.01.1993-10.10.2014 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığını iddia etmiş, davalı davacının kesintili çalıştığını savunmuştur. Mahkemece davacının 02.01.1993-09.10.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde kesintili çalıştığı, 02.01.1993-31.10.2001 tarihleri arasındaki dönemde, davacıya kıdem tazminatı ödemesi yapılarak iş sözleşmesinin sona erdirildiği değerlendirilerek söz konusu dönemin dışlandığı ve kıdem tazminatına esas hizmet süresine dahil edilmediği görülmüştür. Ancak davacı ve tanık ifadelerine göre davacıya iş sözleşmesi sona ermeden bir miktar kıdem tazminatı ödemesi yapıldığı beyan edilmiş olup, yapılan ödemenin iş sözleşmesinin devamı sırasında yapılıp yapılmadığı araştırılarak, devamı sırasında yapılmış ise bu dönemin tasfiye edilmeden hizmet süresine dahil edilmesi ve yapılan ödemenin kıdem tazminatı hesabından mahsup edilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle kıdem tazminatının kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı 60 gün yıllık izni dışındaki izinlerini kulanmadığını ve ücretinin de ödenmediğini beyan ederek yıllık izin ücreti talebinde bulunmuş, Mahkemece 25.03.2006-30.06.2011 tarihleri arasındaki dönem ile 07.07.2011-09.10.2014 tarihleri arasındaki dönem ayrı ayrı değerlendirilerek yıllık izin ücret alacağı hüküm altına alınmıştır.Ancak yapılan hesaplama hatalı olmuştur.Davacının 25.03.2006-09.10.2014 tarihleri arasında hakettiği yıllık izin süresinin tespit edilerek, kullandığını beyan ettiği yıllık izinlerinin mahsup edilip son aldığı ücret üzerinden yıllık izin hesabı yapılması gerekirken hatalı değerlendirmeyle hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde ilgiliye iadesine, 16.10.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.