Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2877 Esas 2019/265 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2877
Karar No: 2019/265
Karar Tarihi: 09.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2017/2877 Esas 2019/265 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir hırsızlık suçu işlemiştir. Suç tarihinde, sanık ile mağdur ve tanık, bir alışveriş için buluşmuştur. Sanık, diğer sanıkla birlikte mağdurdan para olan bir poşeti çekip alarak kaçmıştır. Sanığın eylemi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b. maddesinde tanımlanan suçu oluşturmuştur. Ancak, mahkeme aynı kanunun 141/1. maddesiyle uygulama yapmıştır. Kararda ayrıca, Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümleri iptal ettiği 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. Hükümler, temyiz itirazları yerinde olmadığından reddedilerek, isteme aykırı olarak onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-b. maddesi: Hırsızlık suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 141/1. maddesi: Hırsızlık suçunda cezanın artırılması
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Hak yoksunluklarına ilişkin düzenlemeler

2. Ceza Dairesi 2017/2877 E. , 2019/265 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık ..."ın suç tarihinde katılan ... ve tanık ... ile gömü altın alışverişi için buluştukları, sanık ..."ın da yakın yerde beklediği, katılanın, tanığın verdiği parayı elindeki poşete koyduğu sırada, sanık ..."ın içinde 15.000,00 TL para olan poşeti, katılanın elinden hızla çekip alarak diğer sanık ... ile koşarak olay yerinden kaçtıklarının anlaşıldığı olayda, sanıkların eylemlerinin, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-b. maddesinde tanımlanan suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun"un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 09/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.