Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/16646 Esas 2019/955 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, dava konusu taşınmazı 15/05/1993 tarihli sözleşme ile 5 yıllığına balık üretimi için kiralandığını, taşınmaz üzerinde bulunan havuzların tamamının yıllar içinde taşınmazın kamulaştırılmasına kadar kendisi tarafından yapıldığını, 15/05/1998 ve 15/05/2003 tarihli sözleşmeler ile kira süresinin uzatıldığını, dava konusu taşınmazın kamulaştırılması nedeniyle 2009 yılının sonbaharında taşınmazın tahliye edildiğini, kendisi tarafından yapılan havuzlar için davalının yıpranma payı düşüldükten sonra 90.266,79 TL tahsil ettiğini ve bedel arttırım davası açtığını belirterek şimdilik 50.000 TL alacağın davalının bedeli tahsili ettiği tarihten itibaren faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile, dava değerini 40.266 TL arttırılarak 90.266 TL"nin tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazın içindeki havuzlarla birlikte balık çiftliği olarak kiralandığını, 2003 tarihli sözleşmeye göre kiracının bedel talep hakkı olmadığını, taşınmazın bakım ve onarım bedellerinin davacı tarafından karşılanılacak olması nedeniyle kira bedelinin düşük tutulduğunu beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dava dilekçesi ve ıslah dilekçesi nazara alınarak kamulaştırma dosyasında davacı tarafından yaptırılan havuz bedellerinin davalıya ödendiği anlaşıldığından açılan davanın kabulü ile 90.266,00 TL" nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına ve takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, dava konusu taşınmazın kiralanmasına ilişkin 15/05/1993 başlangıç tarihli, beş yıl süreli ve 15/05/1998 başlangıç tarihli, beş yıl süreli kira sözleşmeleri, en son olarak da 15/05/2003 başlangıç tarihli, yedi yıl süreli kira sözleşmesi düzenlendiği hususunda bir ihtilaf bulunmamaktadır. 15/05/2003 tarihli kira sözleşmesinin 4. maddesinde "Kiracı muvafakat alarak gayrimenkul üzerine yaptığı değişikliklerden hak talep etmeyecektir" düzenlemesi yer almaktadır. Her ne kadar sözleşmenin 4. maddesinde kiralanana yapılan masrafların talep edilemeyeceği düzenlenmiş ise de, davacının kira süresi sonunda taşınmazı tahliye etmesi durumunda bu bedellerin istenemeyeceğinin, aksi halde kalan süreyle orantılı olarak faydalı masrafların istenebileceğinin kabulü gerekir. Bu durumda mahkemece, davacının kiralananı tahliye ettiği tarih belirlenerek, bu tarihin sözleşmenin bitiminden önce olduğunun anlaşılması halinde kalan kira süresi ile orantılı olarak faydalı masraf bedeline hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlere davalı yararına hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.