Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/14128 Esas 2019/2786 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14128
Karar No: 2019/2786
Karar Tarihi: 14.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/14128 Esas 2019/2786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olan sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet kararı verdiğini belirtti. Sanık hakkında daha önce açılmış başka bir dava nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığına dikkat çeken mahkeme, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulandığını ve yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğunu açıkladı. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığını ve delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığını belirtti. Sanığın temyiz itirazlarını reddeden mahkeme, kararın onanmasına karar verdi. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK\"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası yer aldı. Bu kanun maddeleri, sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması durumunda, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilebileceğini ve hüküm kurulabileceğini düzenlemektedir.

10. Ceza Dairesi 2013/14128 E. , 2019/2786 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.