19. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/5532 Karar No: 2017/2191 Karar Tarihi: 20.03.2017
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/5532 Esas 2017/2191 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, davalılarla imzalanan bayilik sözleşmesinin garantörü olarak sözleşmeyi imzalayan davalının sözleşmenin eki olan satış taahhütnamesinde belirtilen satış rakamlarının altında kaldığını, cezai şart ödemeyi kabul ettiğini ancak ödemediğini iddia ederek kar kaybına uğradığını ileri sürerek davalılardan 7.700 USD kar mahrumiyetinin bankalarca yabancı paralara uygulanan en yüksek temerrüt faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebi doğrultusunda davalıların eksik ürün satışı nedeniyle 7.304 USD cezai şart ödemesine karar vermiştir. Mahkemenin kararı, davalıların temyizi üzerine incelenmiş ve tüm temyiz itirazları reddedilmiştir. 5/2 Maddesi’ne göre düzenlenen bilirkişi raporu göz önünde bulundurularak hükmü verilen karara itiraz edilmemiştir. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde belirtilmemiştir.
19. Hukuk Dairesi 2016/5532 E. , 2017/2191 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ile davalı ...arasında imzalanan bayilik sözleşmesinin diğer davalı tarafından garantör sıfatıyla imzalandığını, sözleşmenin eki niteliğinde olan satış taahhütnamesi uyarınca bayinin yıllık 600 m3 beyaz ürün ve 5 ton madeni yağ satması gerektiğini, ancak davalı bayinin belirtilen satış rakamlarının altında kaldığını, sözleşmede eksik satılan beher beyaz m3 beyaz ürün için 60 USD, madeni yağ için 250 USD cezai şart ödenmesinin kararlaştırıldığını, davalı bayinin sözleşme süresi boyunca 95 m3 eksik beyaz ürünü ve 8 ton madeni yağı eksik satması nedeniyle müvekkilinin cezai şart alacağının bulunduğunu, davalının sözleşmeye aykırı davranması sebebiyle müvekkilinin kar kaybına uğradığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 7.700 USD kar mahrumiyetinin, bankalarca yabancı paralara uygulanan en yüksek temerrüt faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekili, kar kaybının cezai şart olarak talebinin hukuken mümkün olmadığını, davacının bir dönem madeni yağ ve beyaz ürün temininde sorun yaşattığını, davacıya yazılı olarak başvurulmasına rağmen ürün gönderilmediğini, öte yandan davalı ..."ın sözleşmede kefalet limiti belirlenmemesi sebebiyle sorumlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi kurulu raporuna göre, akdi fesihte haklı olan davacının davalının eksik sattığı ürün karşılığı 7.304 USD cezai şart alacağının olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 7.304 USD "nin dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalılar vekilince temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre ve özellikle Bayilik Sözleşmesi"nin 5/2 Maddesi hükmü gözetilerek düzenlenen bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde hüküm kurulmasında isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 20/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.