Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/32 Esas 2017/2190 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili şirketin davalıdan 17/06/2010 tarihli Elektrik Enerjisi Satım Sözleşmesi"ne istinaden elektrik enerjisi satın aldığını, davalının 2011 yılından itibaren sözleşmede kararlaştırılan birim fiyattan daha yüksek fiyat uygulaması ve sözleşmede olmamasına rağmen ... bedeli talep etmesi sebebiyle 273.415,31 TL fazla tahsilat yapıldığını, bu tutarın enerji bedelinden hasıl olan fonlar ve KDV eklendiğinde 332.308,97 TL"ye ulaştığını ileri sürerek, fark alacağının temerrüt tarihi olan 19/03/2011 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, dava sözleşmeden doğan alacak istemine ilişkin olup, taraflar arasındaki ihtilafın davalı şirket tarafından sözleşmeye aykırı düzenlenen fatura bulunup bulunmadığı noktasında toplandığı, dosya kapsamı üzerinde 3 ayrı bilirkişi kurulundan rapor aldırıldığı, raporlar arasında çelişki bulunması nedeniyle tarafların itirazlarını ve çelişkiyi giderecek mahiyette rapor aldırılmak üzere 4. defa bilirkişi görevlendirildiği, en son düzenlenen raporda, davalı tarafından tanzim edilen faturaların ... tarifesine uygun olduğu, davalının taraflar arasındaki sözleşmenin 12.maddesi uyarınca yapması gereken indirimi faturaya yansıttığı,... bedeli alınmasının sözleşmeye ve... kararlarına uygun olduğu, davacıdan fazla tahsil edilen bedel bulunmadığı yönünde görüş bildirildiği, raporun taraf itirazlarını karşıladığı ve önceki raporlar arasındaki çelişkiyi giderdiği gerekçeleriyle, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Taraflar arasındaki teknik uyuşmazlığın çözümü için mahkemece 26/10/2012 tarihli bilirkişi raporu alındıktan sonra itirazlar üzerine 10/05/2013 tarihli 2.kök rapor alınmış, her iki rapor birbirini doğrulayarak davacının talebinin yerinde olduğu bildirilmiştir. Daha sonra 07/04/2014 tarihli 3.rapor ve 02/03/2015 tarihli 4.rapor alınmış olup son 2 rapor davalının haklı olduğunu belirtmiştir. Bu durumda mahkemece dosya içerisinde bulunan 4 adet kök rapordan 2 adedinin davacı, 2 adedinin davalı aleyhine olduğu gözetilerek iddia, savunma doğrultusunda tüm raporları irdeleyen yeni bir bilirkişi kurulundan telafi edici rapor alınıp sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken raporlar arasındaki çelişki giderilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkeme kararının davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 20/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.