Mahkemesi : Sulh Ceza

Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan sanık ...."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına, tedavinin sona erdiği tarihten itibaren bir yıl süreyle denetimli serbestlik tedbirine devam edilmesine dair ... Sulh Ceza Mahkemesinin 21.03.2014 tarihli ve 2013/894 esas, 2014/272 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/2. maddesinde yer alan "Bu suçtan dolayı açılan davada mahkeme, birinci fıkraya göre hüküm vermeden önce uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanan kişi hakkında, tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine; kullanmamakla birlikte, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alan, kabul eden veya bulunduran kişi hakkında, denetimli serbestlik tedbirine karar verebilir." şeklindeki düzenleme karşısında, mahkemesince sanığın uyuşturucu madde kullandığını mı yoksa kullanmak için bulundurduğunu mu tespit etmesi gerektiği, aksi halde hiç uyuşturucu madde kullanmamış bir kimsenin uyuşturucu madde bağımlılığı tedavisi görmekle karşı karşıya kalacağı, somut olayda mahkemece sanığın kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurduğu kabul edilmişse de, uyuşturucu madde kullanıp kullanmadığına dair bir araştırma yapılmadığı ve gerekçede bu hususun değerlendirilmediği cihetle, sanığın üzerinde bulunan uyuşturucu maddeyi kullandığına dair biyolojik materyal incelemesi dahil bir delil olmadığı gibi bu yönde iddia da bulunmadığı ve sanığın uyuşturucu madde kullanmadığı yönündeki savunmaları da gözetilerek 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 191/2. maddesinin 2. cümlesi uyarınca yalnızca “denetimli serbestlik tedbirine” karar verilmesi gerekirken, aynı maddenin 1. cümlesi uygulanarak “tedaviye ve denetimli serbestlik tedbirine” karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 09.06.2014 tarih ve 2014/11611/39721 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.06.2014 tarih ve 2014/224597 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
19.12.2006 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun"la değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. maddesi uyarınca, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullandığına ilişkin somut delil bulunmayan ve Mahkemece de kullanmak için uyuşturucu madde aldığı ve bulundurduğu kabul edilen sanık hakkında, bu maddenin ikinci fıkrası uyarınca tedavi kararı verilmeksizin sadece "denetimli serbestlik tedbirine" karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı olup, kanun yararına bozma talebi bu nedenle yerinde olduğundan; ...Sulh Ceza Mahkemesi"nin 21.03.2014 tarihli 2013/894-2014/272 karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA; aynı Kanunun 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemlerin yapılması için, dosyanın adı geçen Mahkemeye iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.