Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6672 Esas 2019/260 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6672
Karar No: 2019/260
Karar Tarihi: 08.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/6672 Esas 2019/260 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık park halindeki traktörü anahtar uydurarak çaldığı için hüküm giymiştir. Ancak, sanığın hakkında yanlış kanun maddesi uygulanmıştır. Mahkeme, Anayasa Mahkemesi'nin 53. madde ile ilgili kararını da dikkate alarak, uygulamanın infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. Karar, temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-d maddesi (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi (hırsızlık suçu için öngörülen ceza miktarını artırıcı hüküm)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (hak yoksunlukları) ve Anayasa Mahkemesi'nin bu madde ile ilgili 24/11/2015 tarihli kararı.

2. Ceza Dairesi 2018/6672 E. , 2019/260 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen ve Dairemizin 10.05.2016 tarihli iade kararı sonrası, hükmün 08/06/2016 tarihinde cezaevinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, ancak dosya içerisinde sanığın cezaevinden 09.05.2016 tarihinde dosyasının tekrar incelenmesi talepli temyiz dilekçesi verdiği belirlenerek yapılan incelemede ;
Dosya kapsamına ve oluşa göre sanığın park halinde kilitli olan traktörü anahtar uydurmak suretiyle çalmak şeklindeki eylemi 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesindeki suçu oluşturmasına rağmen sanık hakkında aynı Kanun"un 142/1-e maddesinden hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.