Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/14071 Esas 2019/2781 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14071
Karar No: 2019/2781
Karar Tarihi: 14.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/14071 Esas 2019/2781 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan adli sicil kaydı olmadan hüküm giymiştir. Ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyeti devam etmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucu, sanık hakkında daha önce aynı suçtan açılmış ve kesinleşmiş bir dava nedeniyle tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri kararı verilmediği anlaşılmıştır. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları bulunmadığı için, sanık hakkında doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması ve yükümlülüklerini ihlal etmesi durumunda yargılama sürecine devam edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiği belirlendiği ve suç tipi ile yaptırımların doğru belirlendiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri ise 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde ve 85. maddedir.

10. Ceza Dairesi 2013/14071 E. , 2019/2781 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.