Vergi Usul Kanunu

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9471
Karar No: 2019/1734
Karar Tarihi: 20.02.2019

Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9471 Esas 2019/1734 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Hırdavat ve İnşaat Ltd. Şti.'nin müdürü olarak Vergi Usul Kanunu'na muhalefet suçuyla yargılanmıştır. Şirketin vergi raporlarında sahte fatura düzenleyicisi olarak yer aldığı tespit edilmiştir. Sanık suçlamayı kabul etmemiş ve faturaların sahte olduğunu anlamadığını öne sürmüştür. Mahkeme, vergi raporlarındaki tespitlerin incelenmesi, benzer davalardaki belgelerin getirilmesi, tanıkların dinlenmesi ve faturaların gerçek mi yoksa sahte mi olduğunun belirlenmesi gerektiğini bildirmiştir. Ancak mahkeme, yeterince araştırma yapmadan sanığı suçlu bulmuştur. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nin 53. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin Anayasa Mahkemesi tarafından belirtilen yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/9471 E. , 2019/1734 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

... Hırdavat ve İnş….Ltd. Şti.’nin müdürü olan sanığın 2009 takvim yılında sahte belge kullandığının iddia edildiği davada; şirket hakkında düzenlenen vergi raporlarında sahte fatura düzenleyicisi olan ... Yapı Boya İnş. Ltd. Şti. ve ... Madeni Yağ Boya. Ltd. Şti."den toplam 97.046,40 TL tutarında 25 adet sahte faturayı defterlerine kaydederek KDV indirimine konu ettiği tespitlerine yer verilmesi; sanığın, “...kesinlikle 2009 yılında sahte fatura kullanmadım ve atılı suçu işlemedim, şayet faturalar sahte ise bunların sahte olduğunu anlayamadım.” diyerek suçlamayı kabul etmemesi karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından;
1- ... Yapı...Ltd.Şti. ve ... Madeni Yağ...Ltd.Şti. hakkında düzenlenen vergi tekniği raporlarının ilgili vergi dairesinden getirtilerek incelenmesi,
2- Aynı mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığının araştırılması; dava açılmış ise, dosyanın getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması,
3- Faturaları düzenleyen şirket yetkililerinin CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmeleri; kendilelerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kime verdiklerinin, sanığı tanıyıp tanımadığının sorulması,
4- Faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
a) Faturayı düzenleyen şirketlere ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin; faturaları kullanan şirkete ait yeterli mal girişi veya üretimi olup olmadığına ilişkin belgelerin getirtilmesi,
b) Daha sonra, faturaları düzenleyen şirketler ile kullanan mükellefin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması,
5- Kabule göre,
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.