Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/14053 Esas 2019/2779 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14053
Karar No: 2019/2779
Karar Tarihi: 14.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/14053 Esas 2019/2779 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılmış davanın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle mahkûmiyet kararı verdi. Sanığın daha önce aynı suçtan dolayı kesinleşmiş bir tedavi veya denetimli serbestlik tedbirinin olmaması nedeniyle, suçtan dolayı ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandı. Sanığın yükümlülüklerini ihlal etmesi sonrasında yargılamaya devam edilerek hüküm kuruldu. Temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı.
6545 sayılı kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarına uyulmaması nedeniyle, sanık hakkında önce tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı belirtilmiştir. 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olarak yapılan incelemede, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı ve delillerin gerekçeli kararda gösterildiği belirtilerek, kanun maddesinin uygulanmasının doğru olduğuna karar verilmiştir.
10. Ceza Dairesi         2013/14053 E.  ,  2019/2779 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme :Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
    Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.