Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6838 Esas 2021/3258 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Suça konu sahte faturaları düzenleyen mükellef Kaan İnş. Taah. Şirketi ile ilgili Dairemizin 2017/10586 Esas sayılı dava dosyasının da birlikte değerlendirilmesi sonucunda, anılan mükellefin en son KDV beyannamesinin şubat dönemine ait olduğu ve 28.02.2009 tarihinde re"sen terkin edildiği, KDV indiriminde kullanılan faturaların ise 2009 takvim yılı Nisan dönemine ait olduğu belirlenmiş, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın “2009 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan mahkûmiyetine ilişkin temel cezanın tayini sırasında, uygulama maddesinin VUK"nin 359/b-1 maddesi yerine 359/2-b maddesi şeklinde yanlış gösterilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün 2. fıkrasındaki "...359/2-b..." ibaresinin çıkartılarak yerine “...359/b-1...” yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

2-2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz talebinin incelenmesinde;
Akçaabat Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 14/11/2013 tarih ve 2013/824 esas sayılı iddianamesinde belirtildiği üzere KDV beyannamesinde kullanılan en son faturanın 30.12.2008 tarihli olması dikkate alınarak suç tarihi 25.01.2009 şeklinde tespit edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında, Vergi Denetim Kurulu ..."nın 27.09.2013 tarihli yazısında bahsi geçen ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 367. maddesi uyarınca dava şartı olan Rapor Değerlendirme Komisyonunun 24.09.2013 tarih ve 14022484/RDK/100 sayılı mütalaa yazısının dosya içerisinde bulunmadığı anlaşılmış ise de, zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında;
Sanığa yüklenen "2008 takvim yılında sahte fatura kullanma" suçunun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihinde kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun"un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi gereğince DÜŞMESİNE, 31.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.