Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11399 Esas 2019/2777 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11399
Karar No: 2019/2777
Karar Tarihi: 14.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11399 Esas 2019/2777 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın daha önce aynı suçla ilgili olarak tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamıştır. Bu nedenle, sanığın uygulama şartlarının bulunmaması nedeniyle doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gereklidir. Sanık yükümlülüklerini ihlal ettiğinde ise yeniden yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması gerekmektedir. Mahkeme, yargılama sürecinin yasaya uygun yapıldığını ve hükümün doğru olduğunu belirtmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması
- TCK'nın 191. maddesi: Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde: Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin uygulanması hakkındaki düzenlemeler.

10. Ceza Dairesi 2013/11399 E. , 2019/2777 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 14/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.