MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 08/06/2017 tarih ve 2016/169 E- 2017/226 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 05/04/2018 tarih ve 2017/1506 E- 2018/403 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket tarafından tescili için başvuruda bulunulan 2015 02080-1 ve 2015 02080-3 sıra numaralı tasarımların, müvekkili adına tesilli 2010 06170 nolu tescil belgesindeki 2 nolu ürünle aynı olması ve ayırt edicilik vasıflarının olmaması sebebiyle tasarım başvurusuna müvekkilince yapılan itirazın davalı Kurum tarafından nihai olarak reddedildiğini, bu kararın haksız olduğunu ileri sürerek, YİDK"in 2016-T-80 sayılı kararının iptaline, 2015 02080-1 ve 2015 02080-3 nolu tasarımların hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvurunun yeni ve ayırt edici bulunduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin tasarım başvurusunun yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşıdığını, dava konusu kase ve tabak ürününün ihtiva etmesi gereken asgari özellikler bakımından tasarımcının seçenek özgürlüğünün dar olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı şirketin 2015 02080/1 ve 3 sıra numaralı tasarımlarının, davacının 2010 06170/2 sıra numaralı tasarımı karşısında bilgilenmiş kullanıcı nazarında farklılıklara sahip olduğu, yenilik ve ayırt edicilik niteliklerini taşıdığı, taraf tasarımlarının harcı alem olmadıkları, YİDK kararının iptali ve tasarımların hükümsüzlük koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 25/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.