Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/8374 Esas 2022/8573 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2021/8374
Karar No: 2022/8573
Karar Tarihi: 28.03.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/8374 Esas 2022/8573 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuklara atılı tehdit ve kasten yaralama suçları nedeniyle dava açılmıştır. Ancak, suçların kanun maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırı uyarınca, suçların tabi bulunduğu zamanaşımı süresinin gerçekleştiği tespit edilerek, dava düşürülmüştür. Temyiz istemine ilişkin herhangi bir neden olmadığından hükümlerin bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 66/1-e ve 66/2, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 321 ve 322. madeleri,CMK’nın 223/8. maddeleri."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraat
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, UYAP sisteminden yapılan kontrolde katılan vekilinin temyiz tarihinin 30/12/2015 olduğu anlaşıldığından, temyizin süresinde olduğu belirlenerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suça sürüklenen çocuklara atılı suçların kanun maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 66/2. maddelerine göre, suçların tabi bulunduğu 4 yıllık olağan dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşılmakla, katılan ... vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, suça sürüklenen çocuklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 66/2 ile CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 28/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
