Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10092 Esas 2020/3186 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10092
Karar No: 2020/3186
Karar Tarihi: 08.06.2020

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/10092 Esas 2020/3186 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir taksirle yaralama suçu ile ilgili olarak verilmiştir. Sanık, Türk Ceza Kanunu'nun 89/1, 89/2-b, 62/1 ve 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkum edilmiştir. Ancak, sanığın eylemi, daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan bir suç olarak değerlendirilmiştir. Bu suç, Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabi tutulmuştur. Kesen nedenler bulunmadığından, hüküm, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle bozulmuş ve sanık hakkındaki kamu davası düşmüştür.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 89/1 maddesi: Taksirle bir kişinin hayatına kasteden kişi, üç aydan bir yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
- Türk Ceza Kanunu'nun 89/2-b maddesi: Kişinin, ağırlaştırılmış taksirle yaralanmasına sebebiyet veren kişi, altı aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır.
- Türk Ceza Kanunu'nun 62/1 maddesi: Suçta ceza sorumluluğu, fiilin kanunda suç olarak tanımlanması, failin hareketinin kanunda suç olarak belirlenen cezanın bağlandığı hareketlere uygun düşmesi ve failin fiilini kasten veya taksiten işlemiş olması halinde doğar.
- Türk Ceza Kanunu'nun 52/2-4 maddeleri: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması, somut olayın özellikleri, sanığın kişilik özellikleri ve fiilin topluma etkileri gibi hususlar dikkate alınarak verilebilir.
- Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e maddesi: Kişisel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda, suç tarihi itibariyle 8 yıllık zamanaşımı süresi vardır.
- Türk Ceza Kanunu'nun 67/4 maddesi: Zamanaşımının kesilmesi hakkında genel hükümler uygulanır.
- CMUK'un 223/9 maddesi: Hükümlerin bozulma sebepleri arasında zamanaşımı nedeniyle verilmiş olan hükümler de yer alır.
- CMUK'un 321. maddesi: Hükmün bozulması halinde, yeniden yargılama yapılması gerektiği kararı verilir.
- CMUK'un 322. maddesi: Hükümden vazgeçilmesi veya beraat kararı verilmesi kararının verilebileceği halleri düzenler.

12. Ceza Dairesi 2019/10092 E. , 2020/3186 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 89/1 ve 89/2-b maddelerinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlem, 07/12/2015 tarihli mahkumiyet kararı olup, suç tarihinden itibaren 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri uyarınca belirlenen 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresi inceleme tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, hükmün, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının DÜŞMESİNE, 08.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.