Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/10703 Esas 2019/5240 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10703
Karar No: 2019/5240
Karar Tarihi: 29.04.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/10703 Esas 2019/5240 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, davalı ...’un sevk ve idaresindeki kamyonet ile karşıdan karşıya geçerken kazaya karışarak, mutlu ve güvenli bir yaşamın ayrılmaz bir şartı olan aile bütünlüğünün bu kazayla son bulması sonucu müvekkillerinin ortak murisi ....’a vefat ettiğini, müvekkillerini hiç dinmeyen tarifsiz acılara mahkum ettiğini belirterek, müvekkillerinin davalıya karşı manevi tazminat davası açmıştır. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve olaydaki kusur durumu, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın olay tarihindeki alım gücü, ölenin yaşı gibi faktörleri dikkate alarak davacılar için toplam 5.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine hükmetmiştir. Karar, davacılar tarafından temyiz edilmiştir. BK 47 (TBK 56.md) maddesi gereği manevi tazminatın takdirinde özel haller dikkate alınmalıdır. Ancak, dosyada ve karar gerekçesinde usul ve yasaya aykırı bir durum bulunmadığından, davacıların temyiz itirazları reddedilmiş ve mahkeme kararı onanmıştır.

17. Hukuk Dairesi 2016/10703 E. , 2019/5240 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalı ...’un sevk ve idaresindeki kamyonet ile karşıdan karşıya geçmekte olan müvekkillerinin ortak murisi ....’a 29.06.2012 tarihinde çarpması neticesinde meydana gelen trafik kazasında, müvekkillerinden....’ın eşi, ....’nün babası olan ...’ın vefat ettiğini, mutlu ve güvenli bir yaşamın ayrılmaz bir şartı olan aile bütünlüğünün bu kazayla son bulmasının müvekkillerini hiç dinmeyen tarifsiz acılara mahkum ettiğini belirterek, müvekkilleri için 30.000,00-TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; kazanın meydana gelmesinde kusuru bulunmadığını,talep edilen manevi tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile; tarafların sosyal ve ekonomik durumları, olaydaki kusur durumu, paranın olay tarihindeki alım gücü ve ölenin yaşı dikkate alınarak davacı ... için 3.000,00 TL; davacı ... için 2.500,00 TL olmak üzere toplam 5.500,00 TL manevi tazminatın kaza tarihi olan 29/06/2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine, dair karar verilmiş; hüküm davacılar vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.

Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına ve özellikle, manevi tazminatın takdirinde BK 47. maddesindeki (TBK"nun 56.md) özel haller dikkate alınarak hak ve nasafet kuralları çerçevesinde karar verilmesinde bir usulsüzlük bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanmasına, karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 15,20 TL kalan onama harcının temyiz eden davacılardan alınmasına, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.