MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli öldürme
HÜKÜM : 1- Sanık ... hakkında; Eşini öldürmek suçundan; TCK.nun 82/1-d, 29/1, 62, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis cezası,
2- Sanık ... hakkında; Babasını öldürmek suçundan; TCK.nun 82/1-d, 29/1, 62, 53/1-2-3, 63. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar... ve ..."nın, nitelikli öldürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin, sanık ... müdafiinin, katılan ... ilgili İl Müdürlüğü vekilinin ve katılan ..."in yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a) Sanık ..."ın, maktulün kendisine ve çocuklarına karşı sürekli şiddet uyguladığını, olay günü de omzuna yumrukla vurduğunu ve küfrettiğini belirttiği, sanık ..."nın, maktulün kendisine ve annesine karşı sürekli şiddet uyguladığını söylediği, tanık ..."in, olaydan 2 sene önce maktul ile sanık ..."ın gece: 01.00-02.00 sıralarında kavga ettiklerini ve sanık ..."ın kolunda bere gördüğünü beyan ettiği anlaşılmakla; 18 yıldan 24 yıla kadar hapis cezası öngören TCK"nun 29. maddesi ile yapılan uygulamalar sırasında, üst sınıra yakın ceza verilmesi gerekirken, tahrikin düzeyinin belirlenmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde 24"er yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanıklara fazla cezalar tayini,
b) Katılan ... lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken tayin edilmemesi,
c) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık ... müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 25/06/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.