Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/22530 Esas 2017/1547 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkeme kararı ile davacının temyiz dilekçesi davalı erkeğin mernis adresine doğrudan Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edilmiştir. Adres kayıt sisteminde bulunan adresin bilinen en son adres olarak kabul edilebilmesi için bilinen en son adrese tebligat yapılmamış olması veya bu adresin tebliğe elverişli olmaması halinde mümkündür. Bilinen en son adresin tebliğe elverişli olmadığı anlaşılmadan veya bu adreste tebligat yapılamadığı görülmeden doğrudan mernis adresinde tebligatın yapılması; yapılan tebligatı usulsüz kılar. Bu bakımdan mahkeme kararının ve temyiz dilekçesinin davalı erkeğe tebligat zarfında adresin mernis adresi olduğu belirtilmeksizin davalı erkeğin adresine tebliği için gönderilmesi, tebligatın yapılamaması halinde Tebligat Kanununun 10/2. maddesi uyarınca sistemdeki adresin bilinen son adres olduğu kabul edilerek buna göre (Tebligat Kanunu m. 21/24) tebligatın çıkarılması, bu şekilde belirtilen mahkeme kararının ve temyiz dilekçesinin tebliğinin sağlanılması ve davalı yönünden de yasal temyiz cevap süresi de beklenildikten sonra gönderilmek üzere dosyanın mahalli mahkemesine İADESİNE oybirliğiyle karar verildi. 16.02.2017 (Prş.)