Özet:

Sanık, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan hüküm giymiştir. Ancak daha önce verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar kaldırılmış ve sanık mahkum edilmiştir. Bu kararın üzerine sanık tarafından dava evrakı Yargıtay'a gönderilerek incelenmesi istenmiştir.
Yargıtay, verilen hükmün gerekçesinin eksik olduğunu ve Kanun maddelerinde belirtilen unsurların yer almadığını belirtmiştir. Bu nedenle, verilen hüküm yasaya aykırı bulunarak bozulmuştur.
Söz konusu kararda kullanılan kanun maddeleri şunlardır:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 234/1 maddesi: \"Çocuğun kaçırılması veya alıkonulması suçu, failin hapis cezası ile cezalandırılmasını gerektirir.\"
- CMK'nın 231/11 maddesi: \"Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilen sanık hakkında, sanığın kusurlu olduğu bir suçtan dolayı sonradan hüküm verilmesi halinde geri bırakma kararı kaldırılır ve hüküm açıklanır.\"
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3 maddesi: \"Muamele hakkında yazılı bir karar verilmesi, gerekçesi belirtilerek hüküm kurulması esastır.\"
- CMK'nın 34 maddesi: \"Mahkeme, hükmün türü, yaptırımların uygulanması, hüküm tarihinden itibaren geçerlilik süresi, kararın açıklandığı tarih ve hükümde yer alan başka her türlü bilgi gibi hususlar açısından hüküm kuracaktır.\"
- CMK'nın 230 maddesi: \"Kararın gerekçesi, hükmün niteliği, uygulanacak kanun maddeleri, kanıtların tartışılması ve değerlendirilmesi, reddedilen kanıtların belirtilmesi gibi hususların açıklanması zorunludur.\"