17. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/11594 Karar No: 2019/5235 Karar Tarihi: 29.04.2019
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/11594 Esas 2019/5235 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2016/11594 E. , 2019/5235 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü: -K A R A R-
Davacı vekili, 15.04.2015 tarihinde, müvekkilinin davalıya zorunlu mali mesuliyet sigortası ile sigortalı halk otobüsüne binmeye çalışırken gerçekleşen kaza sonucu malul kaldığını belirterek belirsiz alacak olarak 1.000,00 TL maddi tazminatın temerrüt tarihinden işleyecek faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, 14.01.2016 tarihinde talebini 40.005,80 TL"ye artırmıştır. Davalı vekili, davanın açılmasına sebep olmadıklarını savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kabulü ile 40.005,80 TL"nin dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir. Dava trafik kazası sonucu cismani zarara dayalı maddi tazminat istemine ilişkindir. Davacının, kaza sonucu çalışma gücünde oluşan azalma nedeniyle uğradığı zarar, geleceğe ilişkin olduğundan, davacının muhtemel yaşam süresinin usul ve uygulamaya uygun olarak belirlenmesi önem kazanmaktadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının muhtemel bakiye yaşam süresinin TRH 2010 Yaşam Tablosu"na göre tespiti suretiyle hesaplama yapıldığı görülmektedir. Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1989/4-586 esas,1990/199 sayılı kararı ve
Dairemizin yerleşik içtihatları gereği, ... (PMF 1931) Tablosu esas alınarak davacının muhtemel yaşam süresinin belirlenmesi gerekirken, anılan biçimdeki tespite göre hesap yapan bilirkişi raporu, hükme esas almaya elverişli bir rapor değildir. Bu durumda mahkemece; davacının muhtemel bakiye yaşam süresinin PMF 1931 Yaşam Tablosu"na göre belirlenmesi ve davacının talep edebileceği tazminat miktarının bu doğrultuda hesaplanması için ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre ve kazanılmış haklarda gözetilerek karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.